Eelke Kleijn lijkt het levende bewijs dat je oer-Hollandse naam helemaal geen quasi-hippe verengelsing nodig heeft voor succes over de grens. Geen uithoek op onze planeet heeft de Rotterdammer niet gezien. Eelke brengt de mens overal ter wereld in extase met zijn schilderachtige house. 28 september komt hij voor zijn vierde all nighter naar BASIS. Een vooruitblik op die avond, maar ook op zijn nieuwe album. Een plaat die de grenzen van de elektronische dansmuziek opzoekt en flink uitrekt.
Door: Joris Knikkink
Je stond in augustus op het als mythisch beschouwde Burning Man. Op de socials viel te lezen dat je het als uniek hebt ervaren. Jij bent op heel veel plekken geweest, wat heb je hier ervaren dat je nooit eerder hebt meegemaakt?
Ik denk dat Burning Man wel een van de mooiste events is die ik ooit heb meegemaakt. Wat me vooral opviel aan het festival is de betrokkenheid van alle bezoekers. Burning Man zelf boekt in principe geen entertainment of acts. Dus iedereen die optreedt, in welke vorm dan ook, regelt dit zelf. Ook alle stages, art cars en camps worden door vrijwilligers ontworpen en neergezet. De liefde voor en toewijding aan het evenement zijn echt ongekend. Je hoort van veel bezoekers dat het een life changing event kan zijn.
Even daarvoor draaide je op een bootfeest van je label DAYS like NIGHTS in New York. Samengevat: Zweven over de wateren van de Big Apple, daarna de broeierigheid van de Black Rock Desert. Dit lijken de perfecte settingen voor jouw dromerige muziek. Past jouw muziek ook in een donkere en rokerige kelder zoals BASIS?
Ik denk dat mijn muziek juist heel goed op zijn plek is in de donkere kelder van BASIS. Ik vind bijzondere locaties altijd fantastisch, maar uiteindelijk voel ik me nog het meest op mijn plek ergens in een donkere ruimte met geweldig geluid, waar iedereen helemaal in de muziek op kan gaan.
Ik hou altijd wel een beetje rekening met de setting. Maar het is denk ik eerder andersom. In een donkere ruimte heb ik vaak het gevoel dat ik sowieso wel kan doen wat ik wil, zeker als het een langere set is. Maar ik zal op een boat party of overdag buiten bijvoorbeeld nooit heel duister gaan draaien. In een club kan dat wel, maar mijn muziek is over het algemeen toch best warm en vrolijk. Dus als ik al donkere uitstapjes maak zijn dat vaak maar een plaat of 2, 3 voordat ik weer een andere kant op ga.
Terugkomend op je label, dat is nog jong. Wat is de filosofie achter DAYS like NIGHTS?
DAYS like NIGHTS zijn we begin 2017 gestart. Het eerste uitgangspunt was dat ik graag een thuisfront voor mijn eigen muziek wilde creëren. Ik werkte op dat moment met een x aantal labels, maar nergens voelde ik me echt honderd procent thuis. Ik heb toen heel bewust gekozen om zelf iets op te zetten. Daar gaat tijd overheen. Maar uiteindelijk kun je het dan wel exact doen zoals je voor ogen hebt, met een groep mensen die er hetzelfde instaan. Events was ook iets waar we het direct over hadden, ook vanwege de veranderingen in het club- en festivallandschap. Vroeger werd je als artiest gewoon geboekt voor een show. Tegenwoordig is het steeds vaker zo dat een festival een concept wil boeken, zoals Diynamic of Innervisions, die dan een stage programmeren met hun artiesten. Wil je daarin mee, dan zul je zelf ook zoiets moeten neerzetten. En uiteindelijk vind ik het ook gewoon mooi om onze muzikale visie zo breed mogelijk uit te dragen.
Tot op heden zijn alle releases digitaal. Ben je ook van plan vinyl te gaan uitbrengen, of hecht je daar niet veel waarde aan?
Mijn derde artiestenalbum dat 22 November uitkomt is de eerste release op vinyl die we doen, op 2 x 12 inch. Er is zeker ambitie van mijn kant om meer op vinyl uit te brengen. Ik draai het zelf nog maar weinig, maar vanuit een verzamelaarsoogpunt vind ik het wel belangrijk dat we iets fysieks blijven doen. Dat wil niet zeggen dat alle releases hierna op vinyl gaan uitkomen, maar de basis is zo wel gelegd.
We kunnen een aantal tracks van je aankomende album A Moment Of Clarity (dat ook op het label verschijnt) luisteren. De tracks klinken nog organischer dan je eerdere werk, met (meer) akoestische elementen. Wilde je het elektronische spectrum verlaten?
Leuk dat je dat opvalt! Die ambitie om het elektronische gedeeltelijk te verlaten was er absoluut. Er staan een aantal tracks op het album waar ik zelf bas of gitaar speel, en ik heb ook veel met piano en percussie gewerkt. Uiteindelijk wil ik doorwerken naar een liveshow waar alles samen gaat komen. Ik vond wel dat dit album echt een dance-album moest zijn. Ik heb door de jaren heen best wel een divers geluid laten horen. Met Moments of Clarity is het voor mij weer even terug naar het begin – laten horen wat ik echt tof vindt. Een volgend album ben ik al over aan het nadenken; dat kan zeker een (nog) grotere akoestische inslag krijgen!
Jij weet wat het is om hits te scoren in de grote charts. Je hebt mede daardoor wereldwijd succes. Legt dit druk op jou tijdens het maken van nieuwe muziek? Heb je het gevoel dat je hits moet blijven maken om relevant te blijven?
Ik heb niet direct het gevoel dat je hits moet maken om relevant te blijven. Ik heb zelfs bewust de afgelopen jaren niet meer aan een hit voor de grote charts gewerkt, omdat ik gewoon merk dat dat niet de kant is die ik op wil. Maar als artiest wil je wel graag relevant blijven. Er is verschrikkelijk veel concurrentie en als je een jaar of wat weinig uitbrengt, of niks nieuws doet, staan er heel veel mensen klaar die het stokje over willen nemen. Relevant blijven kan prima door het maken van goede tracks, maar je ziet ook steeds meer artiesten een andere weg bewandelen. Bijvoorbeeld via liveshows of een samenwerking met andere muzikanten. Zolang je als artiest nog met vernieuwende dingen bezig bent, zit het wel goed denk ik.
In het Facebook-event van je BASIS all nighter vraag je het publiek welke track je zeker moet draaien de 28e. Is de mening van je fans belangrijk voor jou bij het draaien of produceren?
Absoluut! Als ik sta te draaien wil ik graag dat mensen het naar hun zin hebben. Maar ook met produceren wil ik dat mensen voelen wat ik probeer over te brengen. Sterker nog, ik denk dat ik een mindere set draai als ik geen positieve feedback van de mensen krijg. Uiteindelijk is het gewoon een wisselwerking en krijg ik ook weer energie van de mensen uit het publiek. In het geval van zo’n post lees ik de suggesties altijd door om er hopelijk weer een paar tracks uit te pikken die ik een tijdje niet gedraaid heb.
