‘Shit, zelfs zweverige Boeddha’s komen wel is te laat in al die haast van tegenwoordig’, denk ik terwijl ik m’n vernachelde fiets in het fietsenrek smijt. Boris daarentegen zit als de rust zelve buiten op het terras van het Volkshotel. Zijn studio zit onder dit hotel/club, net als dat van Beesmunt Soundsystem, San Proper en nog vele andere artiesten. Een soort creatieve enclave in kelders onder de grond. De Vietcong onder de grond is niks bij deze vrijgevochten types die doen wat ze willen: muziek maken.
“Wil je wat drinken?, is het eerste wat hij vraagt. “Ja water is prima”, zeg ik enigszins verward. Ik zou hier toch de vragen stellen? Goed, tijd om die vragen dan maar eventjes te stellen, en spoiler alert: we gaan het niet over de Vietcong hebben, helaas.
Boris! Niet de eerste keer BASIS toch zaterdag?
Nee klopt, ik was er met de opening samen met onder andere William, toen was het helemaal afgeladen. Destijds heb ik met Jorn en Joost afgesproken om een keertje een all-nighter te komen draaien dus vandaar. Uiteindelijk is het er van gekomen, en ja daar ben ik super blij mee.
All-nighters passen ook wel in jouw straatje toch? Met een 22-uurs set in Studio 80.
Ja dat was wel meer een all-day’er, maar het klopt wel ja. In zo’n 8-uurs set kun je gewoon alle kanten op en dat dan x3 zeg maar. Je bent veel vrijer in je keuzes. Een uurtje of anderhalf uur draaien is veel te kort. Je ziet het veel in de EDM, offeh ik weet niet eens hoe je dat noemt, commerciëlere kant misschien? In ieder geval, daar worden zoveel mogelijk publiekstrekkers in een aantal uur gepropt, dat kan niet ten goede komen van de artiest. Wat misschien ook wel beter is nu ik erover nadenk, je wordt denk ik helemaal gek als een EDM-artiest een all-nighter doet. Hitje na hitje na hitje.
Nu je het zegt, ken ik niet één EDM-artiest die er eentje heeft gedaan inderdaad. En merk je bijvoorbeeld ook verschil in publiek wanneer je hier draait of in het buitenland?
Natuurlijk, hier in Amsterdam zijn we met z’n allen best wel verwend qua feestjes en dj’s die hier graag komen. Dus het publiek verwacht ook wat meer. Maar ik was bijvoorbeeld voor het eerst in Chicago afgelopen zomer en daar verwachtte ik best wel veel van. Chicago heeft toch veel betekend voor de house en techno en er komen natuurlijk hele goede artiesten vandaan. Dus ik was daar in een kleine club, wel een goeie sfeer, maar drie kwartier nadat m’n set was begonnen was de halve zaal leeg. Dat was wel even schrikken. Er is helemaal niks meer over van die hele scene daar. Al die jongens uit Chicago zijn ook naar Europa gekomen omdat de markt hier groter is.
En dan vooral naar de grotere steden als Berlijn, Londen en Amsterdam of niet?
Ja zeker, en om dan even op je punt terug te komen. Toen ik dus in Chicago was merkte ik pas hoeveel festivals en clubs wij hier eigenlijk hebben. Hiertegenover *wijst naar een bouwput aan de overkant* zat de Trouw natuurlijk. Dat was een soort clubhuis voor veel residents, artiesten en bezoekers, inclusief mijzelf. Nu is het gesloopt voor één of ander studentenhotel volgens mij. Laatst was ik met Tom over het hek geklommen, puur om nog eventjes naar het geraamte te kijken en toen werden we nog bijna gearresteerd. Het is goed dat er even een rustperiode is, en even geen Trouw. Maar ik mis het clubhuis wel.
Ja dat studentenhotel is…
“Hee dame”
‘Hee ouwe wereldreiziger’
“Ach, ja, je moet wat he”
En zo ging het nog eventjes door. Boris kwam een oude bekende tegen voor het Volkshotel, wat prima kan want we wonen allemaal ook in een klein dorpje eigenlijk. Zij ging naar een feestje bovenin, wij bleven nog even beneden om het interview voort te zetten. Het gesprek ging over het Grafisch Lyceum (waar ze elkaar van kennen), leraren van vroeger, werk, kinderen, feestjes en het burgerlijke leven. Háár burgerlijke leven dan, niet dat van Boris. Uiteindelijk was haar tienerzoon daar en verlieten de twee ons gemoedelijke venue’tje voor een verjaardag op de 7e verdieping. We waren weer alleen met een karaf water, citroentjes, een kopje koffie en een handjevol sigaretten. Het gezonde leven.
Heb jij ooit gedacht aan kinderen?
Erover nagedacht uiteraard maar er moet ook een dame zijn om ze mee te delen natuurlijk. Anders adopteer ik er gewoon één in m’n eentje. Wat doe ik nog meer naast muziek? Kinderen adopteren. Nee geintje, maar als het komt dan komt het. In het vliegtuig zijn ze soms lastig, maar daar heeft het hele vliegtuig last van en vooral dat arme kind wat waarschijnlijk kapot gaat aan de druk.
Over vliegen gesproken, waar zou je nog een keertje willen draaien?
Luxemburg.
In Luxemburg?!
Ja, ik heb een soort rare fascinatie met Luxemburg. Ik ben er zelf nog nooit geweest maar het lijkt me geweldig om daar een gig te doen. Het is gewoon zo’n klein landje met zo weinig inwoners dat het me daarom juist vet lijkt. En meer voor de gein ook, welke artiest heeft er nou gedraaid in fuckin’ Luxemburg snapje? Desnoods sta ik op een verjaardagspartijtje haha.
Klinkt ambitieus. En wat kunnen we aanstaande vrijdag verwachten? naast verjaardagspartijtjes natuurlijk.
Ik ga sowieso niks plannen, dan draai ik ook het lekkerst. Gewoon verstand op nul en gaan. Verder gaan we er een lekker feestje van maken, intieme sfeer, en beginnen met een rustige bpm. Ik kan het qua muziek niet echt inkaderen, muziek inkaderen is sowieso niet nodig en ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. En je kunt zeker een speech van Eddy Murphy verwachten.
Een speech van Eddy Murphy?
Ja het is van een sketch van hem. En ik vind het sowieso leuk om een beetje humor erin te gooien, sommigen mensen kennen het en die reactie is zo mooi dan. De ambiance in BASIS is ook geweldig. De eerste keer dat ik er was, was de Trouw net dicht en het deed me een beetje denken aan de Verdieping. Omdat die hele muur was weggesloopt en tot de core gelaten, en natuurlijk was het de openingsavond, dus iedereen ging er echt voor.
Die jongens achter BASIS hebben een visie en weten wat ze doen, en dat dragen ze ook uit. Daarom zou ik graag willen dat het op deze manier een paar jaar kan voortborduren. Utrecht kan dan proeven van nieuwe, internationale artiesten en natuurlijk van mij deze vrijdag. Ik hou er wel van om gezellig af te sluiten, misschien een beetje disco. We’ll see. In ieder geval mensen met een glimlach naar huis, of naar de after of whatever te laten gaan. Dat vind ik wel belangrijk.
Een boodschap van Eddy dus vrijdag, dat lijkt me een mooie afsluiter.
Dat denk ik ook, ik heb er zin in en tot vrijdag!
Dankje Boris!
Always loving’,
Boeddha Bhas
