INTERVIEW MET ICI SANS MERCI

Voor de gelegenheid bellen we eventjes met elkaar. Ismaël komt net van het offerfeest met zijn familie dus een cafeetje zat er even niet in. Ik vraag me toch wel een beetje af hoe een offerfeest precies werkt. Ben je daar niet nieuwsgierig naar dan? Ikke wel.

Ici! Hoe was het offerfeest?

Ja dat is altijd wel gezellig man. In de ochtend ga je naar de moskee, daarna komt de hele familie bij elkaar, en haal je een schaap op bij de slager, wel geslacht al natuurlijk. Vroeger haalde we deze echt bij de boer maar tegenwoordig kun je er eentje bestellen. Dan dineer je daarna samen met je familie en de volgende twee dagen weer.

En ben je zelf ook streng gelovig?

Naja, wat is streng? Ik probeer wel iedere vrijdag te bidden en alle religieuze feestdagen ook mee te doen zoals de ramadan enzo. Maar verder zie ik mezelf niet als streng gelovig. Dat koppel ik trouwens wel volledig los van het draaien, wat ik doe om mensen plezier te brengen snap je?

Ja zeker. Nu laat je je op social ook vaak uit over jouw opvatting op dingen zoals de vluchtelingen of IS. Is dat bewust?

Ik snap al waar je een beetje heen gaat met die vraag, maar dat is inderdaad wel waar ik voor sta. Kijk de media vormen ons beeld over bijvoorbeeld het kapitalisme, alleen je ziet nooit de andere kant van het verhaal. Met de vluchtelingen precies hetzelfde. Ik ben geen wereldverbeteraar of iets, maar probeer mensen ook de andere kant van issues te laten zien en hopelijk staan ze daarvoor open. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen waarheid maar je moet niet alles geloven wat ze zeggen man.

Een beetje kritisch zijn op de media dus?

Dat altijd! Ik heb zelf ook bewust geen tv meer, al die ellende van nu. En kijk, dan heb ik liever dat iemand niks tegen me zegt, dan dat ik meega in die angstbel. De televisie van tegenwoordig is te triest voor woorden, allemaal hersenloze programma’s wat alleen maar afleidt. Als er echt iets is dan hoor ik het wel joh en nu heb ik meer tijd om me op dingen te focussen waar ik iets aan heb. Zoals muziek bijvoorbeeld.

Kan ik me wel in vinden. Maar je smartphone wegdoen zou ook wel helpen denk ik dan.

Dat denk ik ook zeker. Ik heb sinds een paar dagen ook m’n Whatsapp en Facebook verwijderd om even niet al die berichtjes te krijgen. Het werkt echt rustgevend. Tuurlijk is het even wennen, want je gaat van meer naar minder en dat is altijd lastig maar m’n blik is nu zo verbreed. Denk er maar over na: je leven speelt zich af op een klein fuckin’ vierkantje. Alles om je heen gaat langs je heen, je bent gewoon een slaaf van je telefoon.

Maar voel je niet de druk uit je omgeving om je tellie weer aan te zetten ?

In principe kan iedereen me gewoon bellen of sms’en, dus dat zit wel goed. Alleen laatst zag ik een flyer hangen met mijn naam erop en nog een naam van een andere artiest en ik móest weten of ik voor of na hem draaide. Dus ik mijn manager bellen maar die zit nu op Ibiza dus dat ging allemaal niet heel lekker. Toch weer whatsapp geïnstalleerd en binnen 5 minuten had ik contact en antwoord. Je bent zo afhankelijk ervan en dat is zo kut. Maar eigenlijk is het gewoon vermaak voor de kleine ziel.

Als je er zo instaat moet Africaburn een soort hemelse Fatah morgana voor je zijn geweest.

Heerlijk is het daar. Er is gewoon geen elektriciteit geen niks en plus, wanneer je het wel zou hebben had je er alsnog geen fuck aan omdat je midden in een woestijn zit. Ik heb zoveel mooie herinneringen daaraan maar niet eens zoveel foto’s. Een herinnering is zo mooi omdat je er een bepaald gevoel bij krijgt en dan kan je misschien een foto hebben van miljoenen pixels alleen die gaat nooit dat exacte gevoel terugbrengen. Dus je kunt soms beter gewoon even ‘in the moment’ blijven ipv plaatjes te schieten.

Probeer je met muziek ook datzelfde gevoel erin te leggen?

Altijd! Sowieso probeer ik er altijd, no matter what, een feestje van te maken. Dat is gewoon mijn werk en daar word ik voor betaald, ik ga niet met een zuurpruimen gezicht achter die draaitafels staan. En je moet altijd achter de plaat staan die je draait, dat voelt het publiek ook. Je moet niet draaien wat je hoort te draaien maar mensen juist kennis laten maken met nieuwe dingen. Van nieuwe tracks laten proeven. En als ze dan zoiets hebben van: “ja man, dit kan ik eigenlijk wel waarderen”, dan is het voor mij geslaagd. Tuurlijk zijn er ook mensen die het niet tof vinden wat ik doe maar dat is ook een kwestie van persoonlijke smaak. Ik hoop alleen dat mensen er voor open willen staan en niet tevreden zijn met die simpele EDM.

Vind je EDM te simpel?

Ja man, je kunt het heel goed met eten vergelijken. EDM is dan junkfood en het geeft niet zo lang een bevredigend gevoel. Maar als je naar diepere muziek luistert, of tunes waar meer gedachten achter zitten dan is dat eigenlijk de haute cuisine. Het is misschien onwennig aan het begin maar wanneer je het leert te waarderen proeft alles veel lekkerder. Het is natuurlijk aan de mensen zelf of ze voor het junkfood kiezen, of de minder commerciële haute cuisine.

En wat kunnen we dan vanavond in BASIS verwachten?

Ik doe een all-nighter en dat is sowieso heel erg lekker. Het wordt vooral uit de losse pols, je moet een all-nighter niet helemaal gaan plannen, dat werkt niet. Ik weet soms pas in de laatste minuut van de ene plaat, welke plaat er als volgende komt. Dat is ook direct het mooie. En het publiek komt echt voor jou, dat kan ik wel waarderen. Ik ga het helemaal op gevoel doen, zoals het hoort.

Dank je wel Ici!

Jij bedankt, ik zie morgen dan.

Always Loving,

Boeddha Bhas