Interview: Olivier Weiter “Soms kun je beter een koe zijn dan een mens.”

Ik had het genoegen om Roel Varkevisser a.k.a. Olivier Weiter te mogen interviewen i.v.m. zijn set aanstaande zaterdag. Dit ging wel echt superhip, anno 2015, hatseflatse via Skype. De technologie staat voor niets tegenwoordig. Dit was overigens mijn eerste gesprek ooit via dit technische hoogstandje (hedendaagse tempels zijn nog niet uitgerust met gratis wifi, too bad), en het ging nog best prima. Terwijl Roel nog aan het kloten was met zijn camera, zijn exacte bewoording, probeerde ik toch al het gesprek af te kicken.

Laat die camera anders maar zitten joh, dit werkt ook prima zo. Hoe gaat het eigenlijk met Open Air? Je gaat morgen een stage hosten toch?

Ja klopt, we zijn nu bezig met de laatste dingen, voorbereidingen en een beetje tracks uitzoeken. Dan zien we het wel morgen. Ik heb een geweldig team waarmee ik samenwerk en waar ik ontzettend blij mee ben, die mij hierbij helpen. De één doet de decorstukken, de ander het geluid. De decorstukken worden ook per show aangepast, zo heeft mijn eigen soloshow WEITER weer andere dan een festivalhosting. Maar er zitten ook danseressen bij voor de act, die leidt een vriendin dan weer en zo doet iedereen wat. We hebben eigenlijk een compleet team met een mannetje of 10 denk ik zo.

En het is ook mooi weer morgen, waar ze zo ongeveer een abonnement op hebben.

Ja klopt, echt te gek, het gaat ook super leuk worden. Ik kon er vandaag alleen niet zo van genieten aangezien ik de hele dag in Beatport studio’s heb gezeten tussen de machines, beeldschermen en apparaten. Kom ik dus net uit die grot, is alle zon alweer weg, dan kun je zeggen van ‘Nederlanders hebben altijd wat te zeuren’, maar dit was wel even zuur.

Gaan we van mooi weer naar BASIS, hoe is dat tot stand gekomen?

Ik ben er zelf nog niet geweest, maar voordat de club was geopend hadden ze mij al benaderd of ik er misschien een keertje wilde draaien. Ik hoopte zo erg dat die gasten het rond kregen, die jongens zijn zo lekker bezig dat ik het ze van harte gun. Toen alles eenmaal rond was vroegen ze of ik een all-nighter wilde doen, nou echt natuurlijk. All-nighters vind ik echt top, dan kunnen mensen echt meegaan in mijn verhaal. 1,5u setjes zijn niet echt m’n ding ook, je hebt maar drie plaatjes aan het begin waarmee je meteen een bepaalde richting moet kiezen en die kant moet je dan opgaan, there’s no way back, daarvoor is de spanningsboog te kort.

In het buitenland is dat sowieso al een beetje de standaard toch? Die lange sets.

In Duitsland was het al de normaalste zaak. Dan had je een Sven Väth die drie uurtjes draaide, een livesetje tussendoor en daarna weer Sven die er vijf uur tegenaan knalt. Hiermee ben ik een beetje opgegroeid en noem me een ouwe lul, maar naar mijn idee werkt dit veel beter. Nu willen festivals zoveel mogelijk namen op één event neerzetten zodat het uitverkoopt. Daardoor krijg je een shitload aan EDM-figuren die allemaal een uurtje draaien. Maar een stukje ervaring en de inspiratie vanuit jezelf maakt je ook een goede DJ, niet alleen de marketingtools.

En voel je jezelf een beetje een ouwe lul?

Naja dat wil ik niet per se zeggen, maar wat me de laatste tijd wel opvalt is dat als ik aan het eten ben in een restaurantje en er zit een gezin naast mij, dat die kinderen allemaal hele leipe spelletjes op de iPad spelen. Dan denk ik wel van wauw vroeger… Ooh huh, ik zei dus net letterlijk ‘wauw vroeger’… Naja vroeger in ieder geval kreeg ik een kladpapiertje en vijf stiften, en toen was ik misschien wel blijer dan die kindjes met een iPad. Er is wel sprake van een generatiekloof, maar ergens hoort het ook wel weer bij deze tijd. Ik ken bijvoorbeeld ook genoeg gasten die zijn ontdekt doordat ze een hitje op het internet hebben gehad.

Kun je een voorbeeld geven?

Kijk bijvoorbeeld naar Bakermat, die had één track online gegooid en het is daarna enorm ontploft. Ik weet ook nog wel dat ‘ie naar me toe kwam toen ‘ie een half jaartje aan het touren was en toen tegen mij zei van: ‘ja, eigenlijk had ik de eerste drie maanden nog geen idee hoe ik moest draaien.’ Toen zat ik ook van dude serious?! Maar door dat ene youtube hitje werd hij meteen overal geboekt. Niks ten nadelen van Bakermat trouwens, die het nu heel goed doet met live-sets inclusief saxofonisten, trompetten en het hele circus, prima vent is dat.

En eventjes los van muziek, heb je nog een andere grote passie?

Buiten de muziek om vind ik het heel chill om met eten bezig te zijn, lekker koken. Iedere doordeweekse dag kook ik voor mezelf, niks uit het pakje. Koken is eigenlijk net als mixen, beetje van dit en een beetje van dat. En het grappige is dat heel veel gasten uit de scène houden van koken. Seth Troxler heeft bijvoorbeeld zijn eigen restaurantje en doet ook mee aan die cook-offs enzo.

Wat is je topgerecht?

Ik kan heel lekker smoorvlees maken, de Indonesische variant. Die moet je dan de hele dag laten smoren en dan heb je porno op een bordje. Mijn spareribs zijn ook wel koning als ik het heel eerlijk mag zeggen. Ik kook ze eerst, dan worden ze een beetje sappig, maar eigenlijk gaat het om de marinade. Dat is een mengseltje van mezelf. Koken en mixen lijkt ook heel erg op elkaar. Ik probeer een setje in te mixen met mijn persoonlijke smaak, en dat schotel je dan voor aan het publiek. Hetzelfde geldt eigenlijk voor koken. Waarin je de vergelijking eigenlijk zover kan doortrekken dat je het bord heel mooi kan opmaken en de tafel goed kunt indekken, wat dan weer gelijkstaat aan de decoratie op een stage, die je ook heel mooi opmaakt.

En je had het net over een Indonesisch stoofpotje, heb je iets met Azië? 

Het gekke is dat ik er heel veel mee heb, maar eigenlijk ben ik nog nooit in Zuidoost-Azië geweest. Het is zelfs zo erg dat ik droom dat ik in Myanmar loop enzo, terwijl ik er ook geen roots heb of iets. São Paulo vind ik ook erg tof. Ik was daar laatst om te draaien, met de promotor daar en we reden door een edgy wijk. Nét voordat we de wijk ingingen stopte de driver en zette alle deuren op slot. Hij waarschuwde ons nog: “Niet schrikken als ik straks niet stop voor de rode stoplichten, maar ik rijd gewoon keihard door.” Wij dachten dat ie gek was geworden, en hij reed met een bloedgang door die wijk heen. Achteraf voelde je wel dat je niet langer dan een halve minuut stil had moeten staan, dan was je auto bekogeld met stenen of misschien nog wel erger. Heel eng allemaal.

Klinkt heel heftig, nog meer bizarre reisverhalen?

De eerste keer India zal ik ook nooit meer vergeten. We reden door de stad heen toen er een hele sterke geur door de auto drong. Eenmaal uitgestapt vertelde de Rus waarmee ik was dat het verbrand afval was, gemengd met de geur van verbrande lijken. Zijn wij hier een beetje tuttig afval aan het scheiden, worden er daar lijken gedumpt. Ooh, en iedereen heeft immens veel respect voor koeien, die zijn ook heilig daar. Er stond daar letterlijk een heel dorp vast voor een paar uur omdat een koe besloot maar even op de weg te liggen. Ja, soms kun je beter een koe zijn dan een mens.

Tot slot, nog verwachtingen voor BASIS?

Ik heb de tijd, dus ik neem ook de tijd zaterdag. Ik ga niet haasten, en uiteindelijk komt het hardere echt wel, hiernaast zit er wel een goede opbouw in. Maar ik zal iedereen beloven op een hele intieme reis door mijn muzikale collectie. En wees er alsjeblieft vroeg bij, wanneer je om drie uur aan komt kakken heb je eigenlijk al de helft van mijn verhaal gemist. Ik heb er gewoon fuckin’ veel zin in, die jongens heb ik heel hoog zitten en daarbij is het ook nog eens de verjaardag van Jorn. We gaan er iets heel tofs van maken met z’n allen.

Verder nog iets wat erin kan?

Ja, wat misschien wel tof is, is dat ik nu in de opstart ben van mijn eigen label. WEITER gaat het heten. De eerste release komt over drie weken, en dan nog 6 of 7 singels tot december. Ik ben bezig een soort muzikaal platform om mezelf heen te bouwen. Met de WEITER shows, een eigen label en hosting op festivals. Op het label wil ik vooral jonge talenten tot hun recht laten komen. Dus geen gasten die al 30.000 likes hebben op Facebook, omdat ik er écht wel in geloof dat er mensen zijn die super goed kunnen produceren maar de nooit de kans hebben gehad het uit te brengen. Dat heb ik liever op m’n label dan één of andere gast die al 34342 releases heeft. Kwaliteit blijft wel bovenaan staan.

Dit was een lang interview, je bent moe van het lezen en denkt van, ja leuk maar nu wil ik die Roel wel eventjes horen. Snap ik, daarom hier de soundcloud van deze magnifieke kunstenaar. Leuk feitje nog misschien, Roel Varkevisser heet Olivier Weiter omdat hij vroeger ‘Olivier’ wilde heten en zelfs met zijn mama naar de gemeente is gegaan om dit te veranderen. Weiter betekent ‘verder’ in het Duits. En zoals Roel zelf zegt: ‘stilstaan is doodgaan.’ Hou dit zachtjes in je achterhoofd als je zaterdagavond niks te doen hebt.

Always loving, Boeddha Bhas.