‘Utrecht heeft harder dan ooit weer een illegale rave nodig’
Het label Slapfunk trakteert de luisteraar op rauwe (Chicago) House met een randje garage. Vrijdag viert Slapfunk haar lustrum in BASIS met Samuel Deep, Locklead, Anil Aras, William Caycedo en Larry de Kat. De maestro van dit ensemble is Utrechter Nelson Yogh Niemel – we zeggen Yogh. Hij kent de haarvaten van de Utrechtse partyscene. Hij organiseerde vóór zjin Slapfunk-tijd illegale raves in de stad. Nu toert hij al vijf jaar door Europa met bonafide feestjes. Maar laten we het eens over Utrecht hebben. Verderop krijgen we nog even gezelschap van Samuel Deep.
Tekst: Joris Knikkink
Yogh, Slapfunk is voortgevloeid uit illegale raves die je samen met vrienden organiseerde in Utrecht. Er kwamen zelfs mensen van buiten de stadsgrenzen op af. Wat maakte deze raves zo aantrekkelijk voor veel mensen?
Daar wil elke Utrechtse promoter het antwoord op! Je had destijds één goede club hier; de Poema. Op de plek waar BASIS nu zit zat toen nog een gayclub The Jam. Er heerste totale vrijheid, er waren geen regels in Utrecht. Elke week doken er illegale feesten op. Je kon hier echt iets vinden wat er niet was in andere steden, we hadden een unique selling point.
Jullie zijn gestopt met het geven van de illegale raves omdat het risico te groot werd.
We zijn nooit opgerold door de politie. Maar hoe vaker je niet wordt opgerold, hoe groter het risico wordt dat het wel gaat gebeuren. Bovendien viel er op een ander feest iemand van een dak. Diegene brak zijn nek. Daardoor werd er ineens strenger gecontroleerd.
Een goede illegale rave, is dat in de huidige tijd nog mogelijk in Utrecht?
Ze zijn er nog wel, en denk dat Utrecht er steeds harder eentje nodig heeft.
Leg uit..
Utrecht heeft weinig ‘scene’. Er zijn nu wat losse flodders, maar toen ik hier nog woonde was er een hele grote groep ravers. Het was een wereld van gelijkgestemden.
En zijn die mensen dan verdwenen?
Ze zijn ouder geworden, kinderen gaan maken en dus een heel ander leven gaan leiden.
Wat is je mooiste herinnering aan die rave-tijd?
Dat was op een avond tijdens oud en nieuw bij de Toren van Babel aan de Oudenoord. Dat was toen nog een kantoorpand van de Sociale Dienst, maar dan helemaal gestript. We hebben alles naar de bovenste verdieping getild, 26 trappen op. Toen hebben we daar met 200 man gefeest tot 15:00 de volgende dag. Daarna kwam de politie hijgend de trap op. Ze vroegen: ‘hebben jullie alles naar boven getild?’ Daar hadden ze respect voor en we kregen twee uur de tijd om alles rustig af te bouwen. Ik denk dat het nog steeds een goede plek is voor een club.
Je geeft nu vijf jaar legale feestjes met Slapfunk. Hoe zijn die vijf jaar bevallen?
Met ups en downs, het is een hele andere wereld. Een legale clubavond is veel meer een opgave. Je moet entree betalen, je mag je eigen drank niet meenemen, wij moeten het feest promoten. Toch proberen wij zoveel mogelijk een avontuur aan te bieden tijdens een label night, zoals een illegale rave ook een avontuur is.
Is het minder leuk?
Iets minder spannend zou ik zeggen, maar we zijn wel professioneler geworden; van een groepje vrienden naar een bedrijf dat in heel Europa actief is. Een feest in Ibiza is dan bijvoorbeeld weer vetter dan een feest in een loods in Utrecht. Reizen met vrienden is echt heel veel waard.
Geen heimwee naar de illegale raves?
Elke dag. Er moet er weer eentje komen, ik denk dit jaar nog.
Aha, al iets in gedachte?
Daar kan ik natuurlijk nog niets over zeggen, haha.
We wachten rustig af! Is Utrecht nog wel de stad waar alles kan?
Het ging een tijd verkeerd door Aleid Wolfsen (voormalig burgemeester, red.). Hij wilde van Utrecht een heel beschaafd dorp maken, waar alles om 03:00 uur dichtgaat, waar zo min mogelijk ruimte is voor creativiteit. Meer restaurants, minder bars, minder clubs. Dat was zijn insteek.
Ben je daarom naar Amsterdam gevlucht?
Nee, ik ben naar Amsterdam gegaan omdat dat voor mijn werk beter is. Om te groeien als label was dat een essentiële stap. Internationaal gezien staat Amsterdam beter aangeschreven. Ik hou heel veel van Utrecht, ik zou hier graag m’n kinderen opvoeden. Maar op dit moment in mijn carrière is dit de plek waar ik moet zitten.
BASIS heeft er ook net een jubileum opzitten. Je zei net dat Utrecht weinig ‘scene’ had. Wat heeft de club volgens jou toegevoegd aan de Utrechtse scene in de afgelopen twee jaar?
BASIS heeft iets gecreëerd wat er niet was. Lux was te lief. Wat de jongens gedaan hebben, heeft heel veel ballen vereist. Het is echt ondernemen, daar heb ik veel respect voor. De Poema had een gat achtergelaten. Daar ging het verkeerd. Het was een hele vette club met goed geluid. Laatst hadden ze een christelijk feest, met alleen christelijke dj’s, dus ik weet niet wat er daar is gebeurd. Bij BASIS weet je bijvoorbeeld dat je op zaterdag goeie techno krijgt en op vrijdag vaak goeie house. Dat is voor de liefhebber heel veilig; je hoeft dan niet te checken wie er draaien. Je kunt er dan gewoon altijd heen. Dat is voor mij de essentie van een goeie club.
Waar valt wat jou betreft de winst te halen voor Utrechts als partystad?
Diversiteit, maar dat is een lastig verhaal. Je moet ook begrijpen dat Utrecht een kleine stad is. Er is dus ook maar een selecte groep mensen die wil feesten. In een grote stad zijn er meer mensen met heel veel verschillende interesses.
Het feit dat jullie je Europese tour aftrappen in Utrecht en in BASIS, heeft dat speciale betekenis?
Zeker. De laatste keer dat we in Lux stonden was dat tijdens de releaseparty van onze eerste Raw Joints ep. Nu is er de vijfde Raw Joints, is het vijf jaar later én is er BASIS. Ik zou op geen andere plek liever starten met deze tour.
Want jullie hebben een goede band opgebouwd met de jongens van BASIS?
De gastvrijheid staat hoog aangeschreven. Ik heb het nog nooit ergens beter gehad. Als je daar komt en het is niet jouw avond, dan wordt je nog steeds ontvangen alsof het wél jouw avond is. Dat is zo belangrijk. Die positieve vibe wordt doorgegeven aan andere dj’s en die willen dan graag in BASIS draaien omdat ze horen dat die mensen daar heel chill zijn.
Terug naar het label. Slapfunk omschrijft haar stijl als New York/Chicago House met een randje garage. Dat is goed te horen op de eerste ep Raw Joints #1. Nu is er Raw Joints #5. Jullie lijken trouw te zijn gebleven aan de sound van de eerste release..
De Basis is altijd hetzelfde gebleven, maar het kader om dingen te veranderen is vrij breed geweest. De Chicago House is er misschien een beetje uit. (Vriend Samuel Deep komt net binnen en vult direct aan:) Het principe van die serie is hetzelfde gebleven, het zijn rauwe bangers. Het mag ook wel voor de home listener zijn, maar de insteek is dat het floor fillers moeten zijn.
Wat kunnen we vrijdag van jullie verwachten?
De kwaliteit die de mensen van ons gewend zijn, maar dan met veel slingers en champagne.
Champagne voor de hele zaak, hoor ik. Van harte en succes heren, komende vrijdag!
